เป็นเมนูที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยเพราะว่าเป็นของฝากชื่อดังที่มีหน้าตาสุดเป็นเอกลักษณ์ เห็นปลาหมึกเป็นตัวๆอยู่ในแผ่นข้าวเกรียบขนาดใหญ่ มีกลิ่นหอมข้าวเกรียบคู่กับกลิ่นหอมของปลาหมึกยักษ์และซอสถั่วเหลือง ยั่วยวนผู้ที่ผ่านไปมาหน้าร้านบนเกาะเอะโนะชิมะจนทำให้มีแถวต่อคิวยาวเหยียดอยู่ทุกวัน หากจะซื้อข้าวเกรียบปลาหมึกยักษ์แบบทำสดๆเป็นของฝากจากที่นี่ต้องรอสักหน่อยแต่ถ้าซื้อจากร้านจำหน่ายของฝากในคานากาว่าจะสะดวกกว่า

โมจิเป็นอีกหนึ่งเมนูที่บ่งบอกความเป็นชาติญี่ปุ่น เป็นขนมญี่ปุ่นที่มักจะมีสีขาวและสอดไส้ถั่วแดง ตัวแป้งโมจิจะนุ่มละมุน วิธีการทำให้อร่อยต้องใช้ความละเอียดและพิถีพิถันพอสมควร

สำหรับโมจิเนยขาวของจังหวัดชิบะที่อยากแนะนำจะต่างกับโมจิทั่วไปตรงที่มีส่วนผสมของเนยขาวนุ่มๆ สอดไส้ข้างในเป็นครีมชีสหรือถั่วขาว มีรสชาติค่อนข้างหวานจึงควรรับประทานกับน้ำชา หากจะหาโมจิเนยขาวไส้ครีมชีสหรือถั่วขาวอาจหาซื้อได้ยากสักหน่อยเพราะโดยมากร้านค้านิยมนำรสถั่วแดงมาวางจำหน่ายมากกว่า จึงต้องซื้อในร้านจำหน่ายของฝากขนาดใหญ่หรือร้านค้าพื้นเมืองโดยเฉพาะ

เชื่อว่าหลายๆท่านคงรู้จักขนมไทยากิกันบ้างแล้ว เป็นขนมที่เกิดขึ้นในสมัยเมจิของญี่ปุ่น ทำจากแป้งสาลีทอดในเตาสำหรับไทยากิโดยเฉพาะและมีการสอดไส้ต่างๆ ลายแป้งข้างนอกเป็นรูปปลา แต่ไทยากิที่เป็นสัญลักษณ์ของโตเกียวจริงๆจะเป็นรสชาติออริจินัลที่ที่เป็นไส้ถั่วแดง สามารถหาซื้อได้ที่ร้านค้าทั่วไปและร้านจำหน่ายของฝากกรุงโตเกียว

มาถึงอีกหนึ่งเมนูข้าวเกรียบกับข้าวเกรียบโซกะเซ็มเบ้ เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยเอโดะ โดยเกษตรแต่เดิมต้องการถนอมอาหารจึงนำข้าวเจ้ามาทำเป็นขนม ยอมรับกันว่าเป็นขนมพื้นเมืองของไซตามะ หน้าตาจะมีลักษณะกลมๆ ขนาดไม่ใหญ่มาก มีกลิ่นหอมแป้งข้าวจ้าวกับซอสถั่วเหลือง สามารถหาซื้อได้ทั่วไปภายในเมืองหรือในร้านจำหน่ายของฝากของไซตามะ

คิดว่าคงไม่มีใครไม่รู้จักขนมแป้งทอดหรือโดรายากิของญี่ปุ่น โดยคนไทยน่าจะเคยเห็นจากการ์ตูนโดราเอม่อน เป็นขนมแป้งสอดไส้ถั่วแดง แต่โดรายากิที่เรียกว่าเป็นเอกลักษณ์ประจำจังหวัดอิบาริกินั้นคือโดรายากิที่ใส่ไส้บ๊วยไว้ข้างใน ซึ่งจะไม่ได้ใส่มาแค่แยมรสชาติบ๊วยแน่นอน แต่ใส่ลูกบ๊วยสดมาทั้งลูกกลางโดรายากิ ซึ่งเชื่อว่าผู้อ่านหลายๆท่านคงยังไม่เคยลิ้มลองอย่างแน่นอน สามารถหาซื้อได้ที่ร้านจำหน่ายของฝากของอิบารากิและร้านค้าพื้นเมืองของอิบารากิ

ซาโนะราเมงมีต้นกำเนิดจากเมืองซาโนะในจังหวัดโทชิกิ ราเมงนี้มีส่วนผสมทางวัฒนธรรมที่ค่อนข้างหลากหลาย หากซื้อที่ร้านราเมงเมืองอื่นๆรสชาติและวิธีการทำก็จะแตกต่างกัน ซาโนะราเมงมักจะมีน้ำซุปสีทองใสๆทำจากซอสถั่วเหลืองหอมเคี่ยวกับไก่และหน่อไม้เป็นหลัก มีรสชาติหวานเล็กน้อย สามารถหาทานได้ที่ร้านราเมงทั่วไปในเมืองซาโนะ

เป็นขนมพื้นเมืองที่ผลิตจากข้าวสาลีของกุนมะตั้งแต่ยุคเอโดะเป็นต้นมา มีกลิ่นหอมของข้าวสาลีฟุ้งเคล้ากับกลิ่นควันไม้ไผ่ (เพราะแต่เดิมจะย่างโดยใช้ถ่านไม้ไผ่) เสียบไม้ไผ่รับประทานกับน้ำราดที่ทำจากน้ำตาลทรายแดง โดยจะพบเห็นการทำขนมยากิมันจูครั้งใหญ่ได้ในเทศกาลโจชูยากิมัน ในวันที่11เดือนมกราคมของทุกปีที่เขตอิเซซากิในกุนมะ ขนมยากิมันจูสามารถหาซื้อได้ที่ร้านค้าทั่วไปในจังหวัดกุนมะและร้านจำหน่ายของฝากประจำจังหวัด

เป็นอย่างไรกันบ้างกับ7ของกินพื้นเมืองจาก7จังหวัดในย่านคันโต คาดว่าครบเครื่องเต็มอิ่มไม่น้อย ถ้ามีโอกาสอยากให้ผู้อ่านได้ไปลองสักครั้งนะ